Qi lub Chi oznacza energię. W jodze nazywana jest ona Praną, a w Reiki – Najwyższą Energią. Gong lub Kung oznacza pracę i ćwiczenie wewnętrznej energii człowieka. Teoria Chi jest podstawą liczącej ponad 5000 lat chińskiej medycyny i obejmuje nie tylko akupunkturę lecz także różne inne sposoby uzdrawiania.
Qigong, jest fundamentem Taichi-Chuan Kung-Fu, ćwiczenia Taichi bez podbudowy i stosowania Chi są jedynie ładnie wyglądającą gimnastyką lub wolnym tańcem. Dopiero wówczas, gdy oba te aspekty zostaną połączone można mówić o prawdziwym pełnym Taichi-Chuan Kung-Fu mającym właściwości obronne i zdrowotne.
Wraz z rzetelnymi i systematycznymi ćwiczeniami Qigong system energetyczny człowieka ulega wzrostowi. Działanie ćwiczeń Qigong pozwala poprawić sprawność fizyczną, umysłową, a nawet zmniejszyć poziom oddziaływania lub całkowicie wyeliminować niektóre z chorób. Zbawiennego działania ćwiczeń Chi Kung nie sposób przecenić, gdyż skutecznie uodparniają one na stres – jak wiadomo jeden z najgorszych czynników powodujących chroniczne i przewlekłe schorzenia oraz rozdrażnienie i nerwowość.
Sama idea Qi jest nierzadko mylona przez Europejczyków z religią. System ćwiczeń Chi nie jest systemem religijnym, lecz raczej systemem natury filozoficznej. W ocenie prowadzącego dopóki w adepcie TaiChi nie ma fanatyzmu – nie będzie występował w nim konflikt z wierzeniami, a jednocześnie w swoim przesłaniu zgodny będzie z działaniem na rzecz dobra i ogólnego szczęścia. Jest to również system nie obciążający ćwiczącego żelaznymi stresującymi zasadami lub rygorystycznymi nakazami. Zgodzić się jednak należy, że jest to system dla ludzi mądrych i „oświeconych” lub pragnących się rozwijać wewnętrznie.
Chi, jest energią, która nas otacza, jest wszędzie w każdym z nas. Qigong (Chi Kung) jest natomiast nauką jak tą energię wykorzystać dla własnego dobra, zdrowia, spokoju i szczęścia. Przechodząc kolejne stopnie zaawansowania w tej sztuce, adepci uczą się najpierw odczuwać, a potem kontrolować Chi. Na dalszym etapie ćwiczeń studiują jak energię zrozumieć i wykorzystać w sztuce walki.
Ze względu na podział wiekowy ćwiczących rozróżnia się etapy nauczania Qigong:
Etap pierwszy – przedział wiekowy 5-18 lat (zajęcia prowadzi się bez wykładania i stosowania teorii Chi, przez wzgląd na kształtowanie się osobowości człowieka)
Etap drugi – przedział wiekowy 19-30 lat (zajęcia prowadzi się z cząstkową wykładnią i stosowaniem Chi ze wskazaniem na naukę Kung-Fu)
Etap trzeci – przedział wiekowy 31 lat i wzwyż (zajęcia prowadzi się z pełną wykładnią i stosowaniem Chi wraz ze wszystkimi technikami otwarcia)
Na zajęciach wykładane są i praktykowane drogi obiegu Chi:
według osobistych wskazówek mistrza Wing Ho Cheung
– forma krótka (będąca podstawą stylu)
częściowo, według ogólnie dostępnego przekazu mistrza Liao wraz z poprawkami mistrza Wing Ho Cheung
– droga tzw. małego obiegu (ognia)
– droga tzw. małego obiegu (wody)
– droga obiegu zewnętrznego
system własny prowadzącego
– zapadkowy wewnętrzny (poziom 1)
– zapadkowy lustrzany (poziom 2)
Wszystkie z powyższych dróg praktykowane są powoli, bezstresowo z uwzględnieniem umiejętności i poziomów zaawansowania ćwiczących. Prowadzący posiadają doświadczenie i nierzadko przygotowanie pedagogiczne poparte wieloletnią praktyką. Praca z Chi jest na początku drogi zagadnieniem dość trudnym, lecz w miarę upływu czasu i systematycznych ćwiczeń może przynieść zadowolenie, zdrowie, równowagę i przyjemność.